طهارت اهل بيت(ع) در آفرينش

خداوند در آيه 33 از سوره 33 يعني سوره احزاب مي فرمايد: إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا؛ جز اين نيست که خدا فقط مى‏ خواهد آلودگى را از شما اهل بيت و خاندان پيامبر بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند.

بايد توجه داشت که اين تطهير همان خلافت حضرت آدم(ع) در همان خلقت ايشان انجام شده است، نه آن که پس از خلقت ايشان را تطهير کرده باشد.

به سخن ديگر، خداوند آدم(ع) را براي خلافت آفريد و منظور از جعل خلافت اين نيست که اول آدم را خلق کرد و سپس ارتقاي درجه داد و او را خليفه کرد. اين امر در امور ديگر نيز است. مثلا رفعت آسمان، تطهير اهل بيت(ع)، عس مصفي در بهشت و مانند آن ها از مصاديق آن است؛ زيرا اين طور نيست که نخست آسمان در پايين خلق شده و سپس رفعت يافته باشد، يا اهل بيت (ع) نخست ناپاک بودند و سپس تطهير شده باشند، و يا عسل بهشتي نخست با موم بود و سپس خالص و صاف از موم شده باشد؛ زيرا عسل بهشتي را زنبور عسل توليد نمي کند تا با موم همراه باشد و نياز به تصفيه داشته باشد؛ از همان اول که جاري مي شود، صاف و مصفي است.

هم چنين اهل بيت(ع) از همان آغاز خلقتشان، پاک و مطهر بودند ؛ چنان که  آسمان در همان خلقتش، بالا و رفيع خلق شده است.

به سخن ديگر، اهل بيت(ع) در آفرينش الهي پاک و طاهر خلق شده اند، نه آن که پس از خلقت، ايشان را از رجس و ناپاکي پاک کرده و تطهير نموده باشند.