اکرام و تکريم مهمان

از ديگر آداب ميزباني آن است که انسان مهمان را اکرام کند. از آيات سوره 24 تا 28 سوره صافات و نيز آيات ديگر به دست مي آيد. اکرام نهايت ايثارگري و از خود گذشتگي است که فراتر از عدل و احسان قرار مي گيرد. تکريم مهمان از سوي ميزبان به اشکال گوناگون انجام مي شود:

1. 
   

   غذا را نزدش مي برند؛

   
   


2. 
   

   با سلام و صلوات به استقبالش مي شتابند.

   
   


3. 
   

   او را در جاي خوب قرار مي دهند؛

   
   


4. 
   

   بي آن که مهمان متوجه شود به سرعت اسباب پذيرايي فراهم مي آورند؛

   
   


5. 
   

   اطعام نمي کنند که سير شود و به ميزان نياز مهمان نزدش غذا نمي برند که بخورد و سير شود چنان که در باره اطعام فقير به عنوان کفاره گفته شده است؛ بلکه بايد به اندازه غذا و ميوه برد که بيش تر از حد نياز باشد و اين از مصاديق اسراف و تبذير نيست؛ بلکه تکريم است. پس به عنوان نمون، براي يک نفر يک دانه ميوه نمي برند؛ بلکه يک ظرف پر از انواع ميوه ها را به خدمتش مي برند و اگر از يک نوع ميوه است به تعداد زياد مي برند که نشان از اکرام و تکريم مهمان دارد.

   
   


6. 
   

   تعارف مي کنند تا بخورد؛ چون ممکن است خودش دست به سفره دراز نکند به او عرضه مي دارد و در ظرفش يا دستش قرار مي دهند تا بخورد.

   
   


7. 
   

   غريب نوازي کند؛ و نسبت به مهماناني که ناشناس است مانند شناس چيزي کم نگذارد؛

   
   


8. 
   

   ترس از مهمان غريب را به رويش آشکار نکند، بلکه ميزبان در مهمان نوازي محبت خود تمام کند و تکريم و اکرام نمايد. البته مهمان غريب نيز کاري نکند که موجب خوف و ترسي شود، بلکه براي ايجاد آشنايي سخنان بشارت آميز و محبت آميز داشته باشد.