پيشتازي نفس گير

دو نفر در بياباني با گرگي مواجه شدند. هر دو به سرعت گريختند تا شکار گرگ نشوند؛ يکي از آن ها براي شتاب بيش تر و پيشتازي و سبقت گرفتن از ديگر کوله بارش را دور انداخت؛‌دومي به او گفت: هيچ فايده اي ندارد؛‌گرگ به ما مي رسد. دومي گفت: من بايد چنان بگريزم که دست کم از تو پيشي گيرم؛ زيرا اين گونه است که نجات يافته ام.

خداوند در قرآن از مردم مي خواهد تا از همه چيز در دنيا بگريزند و فرار کنند: ففروا الي الله(ذاريات آيه 5)

براي اين که اين فرار دست دهد بايد هر نوع تعلقي را که مانع سرعت و سبقت است کنار انداخت و به کارهاي خير هم سرعت گرفت و هم سبقت جست. يعني هم شتاب و هم پيشتازي : سارعوا و استبقوا الي الخيرات.(آل عمران آيه 133؛ بقره آيه 148)

البته براي اين که نجات يابيد سرعت و سبقت کفايت مي کند ولي اگر مي خواهيد در بهشت برين باشيد و برتر بايد تنافس کنيد:وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ؛ در آن بايد پيشتازان نفس گير شوند؛ يعني آن قدر شتاب کنند که صداي نفس هايشان شنيده و نفس شان گرفته شود.(مطففين؛‌ آيه 26)