درمان جنون و جن زدگي در قرآن و اسلام

يکي از بيماري هاي رواني، جنون و ديوانگي است. مجنون کسي است که جن به اشکال گوناگون بر افکار و رفتارش مسلط شده است. البته برخي تنها جن را مي بينند و از ايشان وحشت مي کنند؛ برخي ديگر جن زده شده و رفتارها و نشانه هاي جنون را نشان مي دهند؛ برخي ديگر، با آنان ارتباط داشته و موکلاني در اختيار دارند و بده و بستان مالي و اطلاعاتي دارند و پيش بيني ها را از آينده بيان مي کنند که راست است. نويسنده در اين مطلب با مراجعه به قرآن بر آن است تا علل و عوامل، نشانه ها و راه هاي درمان و رهايي از جنون و جن زدگي را تبيين کند.
نشانه هاي جنون و ديوانگي
جنون و ديوانگي داراي شدت و ضعف بسيار و انواع و اقسام چندي است؛ اما ويژگي مشترک آنان اين است که شخص واقعيت مربوط به دنيا و خود را به صورت شديد آشفته تجربه مي کند. آنان مشکل فکر کردن و صحبت کردن به صورت منسجم دارند و دچار هذيان گويي بوده و ممکن است تصاوير يا صداهاي واضحي توجه آنان را منحرف کند و در عالم مثال منفصل (در برابر مثال متصل همانند تصاوير ذهني و روياها در خواب) چيزهايي را مي بينند که مردم عادي نمي بينند؛ چون قوه خيال ايشان قوي است. جنون از جمله مخوف ترين و آزارنده ترين تجربيات انسان است؛ اما شايد از آن مخوف تر و غير قابل مهار بودن ظاهري آنان، ترس و اجتنابي باشد که اين رفتارهاي جنون آميز در ديگران ايجاد مي کند؛ اين امر پريشاني افرادي که به دوره هاي جنون مبتلا مي شوند، وخيم تر مي کند. براي يک فرد عادي خيلي سخت است که از رفتارهاي عجيب و غريب و حرف هاي درهم و برهم افراد در حالت جنون آشفته نشود؛ چون افراد مبتلا به جنون معمولا از سوي ديگران طرد مي شوند و اغلب جن زده ها، مردمي منزوي هستند و فرصت کمي براي تعامل اجتماعي دارند. 

ادامه مطلب را در درگاه سماموس به نشاني زير بخوانيد:

http://www.samamos.com/?p=10096